Van Graaff Reinet via de Swartbergpas naar Calitzdorp

18-02-2015

Het landschap is droog en redelijk eentonig. Een lange weg ligt als langs een liniaal getrokken voor ons. Aan weerzijden van de weg groene pollen in een uitgestrekt droog landschap. Zomaar ineens is er een uitspanning langs de kant van de weg. We stoppen en maken gebruik van het toilet. De uitspanning heeft een winkel erbij met creatieve maaksels. Veel ervan is bedrukt met godsdienstige spreuken. Ook hangen er overal bordjes met wijsheden. Aan de tafel drinken we koffie en eten we ons eigen meegenomen brood.

Her en der zien we windmolens. Deze pompen water op. Bij navraag blijkt dat het her vroeger een grote watervlakte geweest.

Er is wat overleg tussen de mannen. Wat blijkt, er is niet zo heel veel benzine meer. Benzinepompen zijn schaars. We rijden naar Klaarstroom, maar daar is geen benzinepomp. Met een snelheid van 80 km en zonder airco rijden we door naar De Rust door de Meiringhpoort waar de dichtstbijzijnde pomp is. We halen het gelukkig. We rijden weer terug door de Meiringhpoort, omdat we naar Prince Albert gaan. Nu zijn we in totaal vier keer door deze kloof gereden. Geen straf, want het is prachtig. Op de rots en langs de kant van de weg zien we bavianen.

De laatste pas die we rijden

voor Calitzdorp is de Swartbergpas. Alweer worden we getrakteerd op schitterende vergezichten en rotspartijen. Als we hoger komen is er behoorlijk koud, maar we kunnen we de auto bijna niet meer uit vanwege de harde wind. Jan doet toch zijn best om nog een mooi plaatje te schieten.

We zijn later dan we wilden. we komen in het donker aan in Calitzdorp. Dankzij de app Maps.me vinden we ons B&B toch makkelijk. We worden hartelijk ontvangen door onze nieuwe gastheer. Op onze vraag naar zijn wijngaard blijkt hij hier drie jaar geleden mee gestopt te zijn. Het was te bewerkelijk. Hij koopt nog wel druiven en maakt daarvan op  de ouderwetse manier (met de voeten in de ton druiven) wijn. Wij krijgen een flesje eigengemaakte wijn voor die avond van hem dat we na het diner in het dorp gezellig opdrinken. 

Rondleiding Drostdy hotel

19-02-2015

We beginnen de dag met een rondleiding door het Drostdy Hotel ons aangeboden door onze altijd aanwezige, super vriendelijke en enthousiaste receptionist Luyanda. Hij heeft zich opgewerkt binnen het hotelwezen door zeer toegewijd te zijn. Hij begeleidt ook stagiaires van de Toeristiese Hoer Skool in Graaff Reinet. Onze kamers zitten in huisjes die door het hotel zijn gekocht. Dit waren voorheen huisjes van werknemers van een landeigenaresse. Het oude hotel ging erg achteruit nadat de apartheid was afgeschaft. Gekleurde Afrikaners kwamen er niet logeren vanwege de manier waarop apartheid nog voelbaar was in het hotel. Hierdoor ging het steeds slechter tot het bijna failliet ging. Het is nu overgenomen door een Afrikaanse hotelketen, twee jaar verbouwd en afgelopen november weer opengegaan. Het is een hotel met een herenkamer, de cigarroom met sigaren en natuurlijk ook boekenkasten, een wijnkelder met wijnen van de eigenaar, natuurlijk een bar. Overal spreekt het verleden, schitterend. Daarnaast is er een expositieruimte en een winkel waar wijn verkocht wordt. De dag is nauwelijks begonnen. Wat even leuke start. We gaan ontbijten en dan weer op weg. Volgende stop is Calitzdorp.

Graaff Reinet, Valley of Desolation

17-02-2015 18-02-2015

Op weg naar Graaff Reinet is weinig te beleven. We stoppen in Kirkwood om water, brood, beleg en pinda's te kopen. In zo'n stadje lijkt niets te gebeuren (althans in die ene straat waar wij doorheen rijden). Voor we de Spar ontdekken lopen we een lokaal supermarktje in. Het ziet er een beetje triest uit. Wij vragen of ze bruin brood hebben, maar krijgen nauwelijks antwoord op de vraag. Er komt natuurlijk wel direct iemand aanlopen die op onze auto wil passen, zoals overal gebeurd, en Jan raakt een bedelaar niet kwijt.Aan de kant van de weg maken we onze boterhammen klaar en gaan er verder door het steeds droger wordende landschap.

We blijven twee dagen in Graaff Reinet in het Drostdy hotel. Ik hou van B&B's, maar twee dagen baden in luxe is ook niet verkeerd. We komen laat aan en zitten al snel in de achtertuin van een restaurant in de buurt aan een koud drankje. Dat we in de Grote Karoo zitten merken we aan de temperatuur. Het is nog heerlijk warm ook al is het is al na acht uur.

Graaff Reinet is een lief stadje met gepleisterde huizen. Ook hun township bestaat uit huisjes. Na het ontbijt lopen we door het stadje. We komen langs de bibliotheek. Er is beneden een bijeenkomst aan de gang, dus ik loop maar niet naar binnen. Ik heb nog tijd genoeg. We slapen hier twee nachten. De wandeling door het stadje is aardig. Altijd de beste manier om een gevoel bij de omgeving te krijgen. We zoeken het Boerenoorlog monument en komen onderweg monumenten tegen voor de hugenoten, 1e en 2e wereldoorlog en een betonnen gebouw waar het buskruit in opgeslagen werd, zodat het niet te dicht bij de stad zou zijn. Tegen die tijd ben ik oververhit. In een heerlijke tuin drinken we een kop koffie.

Jolanda en ik bezoeken het Reinet huis waar het lokale historische museum gevestigd is. Het is de voormalige pastorie uit 1812. Het is gebouwd op een typische Zuid-Afrikaanse manier. In een H-vorm. Eerst werd de ene poot gebouwd. Als er weer geld was de poot waardoor het gebouw en T-vorm kreeg en als er opnieuw uitgebreid kon worden kreeg het gebouw de H-vorm. Jolanda haalt haar hart op in de kamer met medische materialen. In het koetshuis staan ambulances en een lijkwagen. In de tuin staat de oudste druif van Zuid-Afrika. Het is een leuk museum.

Voor het eerst deze vakantie nemen we 's middags pauze. We gunnen onszelf tijd om bij het zwembad te gaan liggen en af en toe in het water af te koelen. Heerlijk!

Om 17.00 uur vertrekken we naar de Valley of Desolation. De zonsondergangen daar zijn heel mooi volgens de boekjes. Op weg naar de top hebben we schitterende vergezichten. We zien roofvogels die op jacht zijn en komen ineens een grote schildpad tegen. Bovengekomen lopen we een pad waar brand geweest is. Alle struiken zijn zwartgeblakerd. Er zijn punten met uitzicht op de grillige rotsformaties. Als de zon richting ondergaan gaat zoeken we een mooi plekje. Er is wat bewolking. Van kenners horen we dat er twee soorten mooie zonsondergangen zijn. Zonder wolken is er een bijzonder schouwspel van het zonlicht op de rotsen. Met wolken is de zonsondergang een geweldig kleurenspel. Zelfs de wolken kleuren rood. Wij hebben wolken. Niet heel veel, maar voldoende. Het is inderdaad een geweldig schouwspel. We hebben het geluk dat er een professionele fotograaf op de rots is. Iedere seconde wordt er een foto genomen. Na afloop blijkt hij de zonsondergang voor een lokale zender voor hondenvoer te maken. Hij beloofd ons een lichte versie van de opname te sturen. Een mooie herinnering.

Addo Elephant National Park

15-02-2015 / 16-02-2015

We slapen in het Addo Elephant National Park. 's avonds gaan we bij de drinkplaats kijken of we dieren zien. We komen niet verder dan twee ganzen die parmantig rondstappen. Na 10 minuten vinden Jolanda en Theo het wel mooi geweest. Na nog een half uur zonder enige beweging gaan Jan en ik terug naar de huisjes. Morgenochtend is het vroeg dag. Het was een heel rustig en stil half uur. 

Iets na 6 uur gaan we het park in. Ik ben heel benieuwd of en zo ja wat we gaan zien. Ik heb er niet zo heel veel vertrouwen in na gisterenavond. Al vrij snel zien we een Kudoe, hij staat rustig te grazen en verdwijnt dan weer tussen het groen. In onze gewone auto kunnen we niet over het groen heen kijken helaas.

Dan staat er midden op de weg een hyena. Dat is toch wel heel bijzonder. We zijn blij dat we zo vroeg op pad zijn gegaan zodat er geen andere auto's de  rust kunnen verstoren. Vlak na de hyena zien we een jakhals, die snel weer verdwijnt. En dan volgen er meer dieren. Zwijntjes, vogels, meer kudoes.

We moeten nog tanken en rijden terug naar de ingang van het park. Dan zien we een hele groep olifanten. Onze dag is nu al geslaagd. Een hele groep loopt op z'n dooie akkertje lang en over de weg. Plotseling stormt een jonge olifant al trompetterend met zijn oren wijd uit de bosjes. Hij stopt vlak voor hij onze auto aan de zijkant raakt. Jan reageert onmiddellijk en maakt een prachtige foto. Hierna gaat de groep naar een drinkplaats.

Als we na het tanken en een sanitaire stop verder gaan is het duidelijk drukker in het park. Er staan meerdere auto's stil om naar de olifanten te kijken. Op een soort parkeer-, uitkijkplaats stapt Theo de auto uit om de verrekijker te pakken die we heel dom in de kofferbak hebben laten liggen. Er komt onmiddellijk een medewerker naar ons toe dat dat absoluut niet mag en dat hij ons een boete van 800 rand moet geven. We bepleiten onze zaak en hij ziet het voor deze keer door de vingers pfff. Een echte Theo stunt ;). Het is wel heel fijn dat de verrekijker nu in de auto is.
Later op de dag zien we mensen die aan de weg werken die een middagdutje doen aan de zijkant van de weg...

Om 2 uur 's middags gaan we na acht uur in Addo gereden te hebben en veel dieren gezien te hebben verder. De volgende stop is Graaff Reinet.

Oudtshoorn, struisvogels, Alfredpas

12.2.15
Vandaag staat een dagtocht naar Oudtshoorn op het programma. Als we in Oudtshoorn zijn, zijn we toe aan koffie. Ons vaste recept: 3 americano en 1 cappuccino op het terrasje. De eigenaresse vertelt ons over programma's voor kinderen in Oudshoorn. Zij kunnen naar een soort opvang en er is dus geen noodzaak om te bedelen. Sterker nog, geld of iets anders geven zorgt ervoor dat ze niet naar de opvang gaan en dat is niet goed voor hen.

Daarna is het tijd voor struisvogels. We gaan eerst naar een adres dat Doke ons gegeven heeft. Het is een b&b, tevens struisvogelfarm en niet zo commercieel. Helaas, zij doen alleen 's morgens vroeg rondleidingen. Dus toch naar de buren voor een commerciële rondleiding. We krijgen een geoefende gids mee. Hij weet heel veel En heeft op iedere vraag antwoord, zelfs als het niet over struisvogels gaat, maar over bijvoorbeeld de eucalyptus bomen komt er snel een verhaaltje. We zien eieren, een broedmachine, kuikens die we mogen vasthouden. Dit wel pas nadat we onze handen ontsmet hebben i.v.m. gevaar voor ziektes. We voeren struisvogels en krijgen daarna de gelegenheid om op een struisvogel te zitten en zelfs om erop te rijden. De afsluiting is een struisvogelrace. Deze mag alleen gelopen worden als de temperatuur onder de 30 gr blijft. Het informatieve deel van de rondleiding vond ik heel leuk.

We willen door de Meiringhpoort rijden. De tijd is krap, maar anders wordt de reis van Graaff Reinet naar Calitzdorp zo lang. Het is de moeite waard. Als we terug zijn rijden we direct terug naar Knysna. We nemen de kortste weg. Doke waarschuwde dat het een gravelpad was, maar op de kaart is het een witte weg, dus Theo en Jan denken dat wel zal meevallen. Het is de weg over de Alfredpas en is inderdaad een gravelweg. Achteraf blijkt deze weg 63 kilometer gravel weg te zijn... Het valt dus niet mee! Het is een serieuze pas en het wordt snel donker. We bellen met Hans en Doke om te zeggen dat we later zijn, maar laten maar even in het midden waar we rijden. Ze zouden geen rustig moment meer hebben. We komen heelhuids, maar veel later thuis dan we willen.

Gelukkig kunnen we nog terecht bij het visrestaurant waar de reservering en paar keer verschoven is door Hans. Met een heerlijke vismaaltijd beëindigen we een lange, leuke, enerverende dag.

Knysna

9/2/15 - 10/2/15

's Avonds komen we in Knysna aan. We worden hartelijk ontvangen door onze buren uit Nieuwkoop, Hans en Doke. Door hun uitnodiging en verhalen zijn we nu in Zuid-Afrika. Hier blijven we een week slapen. Wat een mooi huis hebben zij. We krijgen een mooie kamer en zitten niet lang daarna met een wijntje en biertje op het terras. Zelfs hier in Zuid-Afrika gaat het over Nieuwkoop. Baggeraars hebben de waterleiding in Nieuwkoop doorgevaren. Wij worden, zoals beloofd, getrakteerd op nasi. Altijd makkelijk als je niet weet hoe laat je gasten komen. Lekker met een eitje erbij.

De volgende ochtend ontbijten we op het terras met een door Doke gemaakte fruitsalade en door Hans bereid ei (gebakken, scrambled of gekookt naar keuze) Knysna in. We rijden naar Waterfront, bekijken de winkeltjes en drinken er koffie. Jolanda scoort een zomerjurkje en we hebben even contact met het thuisfront via een Wi-Fi punt. Daarna gaan we naar Mainstreet en doen wat boodschappen. We komen langs de bibliotheek. Een bezoekje hieraan kan ik natuurlijk niet laten. Het is een behoorlijke bibliotheek waar goed gebruik van gemaakt wordt. Volgens goed Engels gebruik is het lidmaatschap gratis. 

 De volgende dag rijden we de Lagune rond en gaan naar The Heads, de Eastern Head om precies te zijn. We hebben een geweldig uitzicht op de in-/uitgang van de Lagune. We maken er de nodige mooie foto's. Op de terugweg spreken we een echtpaar uit Johannesburg. Nederlands en Afrikaans zijn door beide partijen goed te verstaan. Beneden wacht de koffie op ons. Na een zonnig begin van de dag gaat het zomaar spetteren. Ons uitzicht boven was nog met zon gelukkig. Dit punt is een aanrader voor iedereen. Wat is het hier mooi.

's Avonds staan de mannen in de keuken. Hans is opperkok. Theo en Jan helpen mee. Doke houdt het overzicht en doet natuurlijk ook het een en ander. Jolanda en ik hebben vrij en zitten met een wijntje op het terras. We krijgen en lekkere maaltijd met Heek, gebakken aardappelen met knoflook en sla met Doke's sausje.  We hebben weer een heerlijke dag gehad.

Een dagje rust

13/2/15
We worden wakker met onweer. Het regent... Ach, zo vreemd is dat niet. Zelfs toen ik in Dubai was, was er onweer en regen. Het is goed voor de tuin. Zoals Doke zegt, Knysna is groen, dus dan weet je dat het af en toe regent. We hebben een rustdag. Hans en Doke zijn druk met Ann, de hulp en Colin de tuinman. Na een laat ontbijt besluiten we naar het dorp te gaan. Wij maken het eten vanavond, of eigenlijk Theo en Jan, dus gaan ze naar de SuperSpar. Jolanda en ik gaan naar de andere winkels in het winkelcentrum. We kopen een paar tijdschriften met recepten in het Afrikaans voor de kinderen.

Onderweg zien we bij twee vuilcontainers apen.
Natuurlijk is dat een fotomoment.

Terwijl de mannen wilde oesters halen, een Knysna delicatesse, drinken Doke en ik thee met uitzicht op natte tuin en de parelhoenders die tegen de regen schuilen bij een struik.

De oesters worden met witte wijn met smaak verorberd. Dan is het tijd voor het maken van het diner wat de heren prima afgaat. Natuurlijk onder leiding van Doke.

Plettenberg bay, Birds of Eden

16/2/15

Het laatste ontbijt bij Hans en Doke. Zoals iedere ochtend heeft Doke vers fruit voor ons gemaakt en Hans maakt gebakken en gekookte eitjes naar keuze. Zelfgemaakte abrikozen- en blueberryjam, kaas uit Addo, marmelade, paté. We zijn de hele week vreselijk verwend. Het is een hele gezellige week geweest. Jammer dat we weggaan.

De volgende stop is Addo Elephant National Park. Onderweg stoppen we in de badplaats Plettenberg Bay, lopen over het strand van deze mooie badplaats en genieten van het uitzicht. 

Dan door naar Birds of Eden. Dit is een vogelpark. Een gigantisch net is over bomen en een stroompje gespannen. Over plankieren lopen we door het park. Het eerste dier dat we zien is een aapje. De vogels lijken lastig te spotten. We lopen langzaam naar beneden. Jolanda heeft al snel een paar mooie vogels gezien. Hoe verder we lopen, hoe meer we zien, des te enthousiaster we worden.

we rijden verder en komen bij Storm bridge. De brug over de rivier de Storm. Natuurlijk stappen er even uit om dit punt te bewonderen. Het is tevens het mooist gelegen benzine station van Zuid-Afrika.

We komen tegen de avond aan bij Addo. We installeren ons in onze huisjes die niet erg bijzonder zijn.

Tsitsikamma

11-2-2015

Vandaag een actieve dag. Na een uitgebreid ontbijt gaan we naar het natuurpark Tsitsikamma. Er zijn twee dingen die we daar willen doen. Een wandeling over de hangende brug en een wandeling naar de waterval. We rijden er langer over dan verwacht, omdat er aan de weg gewerkt wordt. Er staan mensen met rode vlaggen om aan te geven dat je moet stoppen. Het kost ons heel veel tijd waardoor we er bijna twee keer zolang over doen.

Bij de ingang van Tsitsikamma horen we dat de brug wel te bereiken is, maar dat er op het moment onderhoud gepleegd wordt. We kunnen er dus niet overheen lopen helaas.

We willen de brug toch zien, dus daar gaan we eerst naartoe. Het blijkt een aardige klim te zijn. Onderweg komen we Dassies tegen die lekker aan het luieren zijn. Een fotomoment! Eenmaal boven lopen we over twee nieuwe kortere hangende bruggen naar de oude. Daar is weinig van over. Alleen de zijnetten zijn we nog.

Weer beneden drinken we koffie terwijl we een geweldig uitzicht hebben en dan starten we met de wandeling naar de waterval. Het is het eerste stuk van de 42 km. lange Ottertrail. Al snel blijkt dat het niet zomaar een wandeling is. Het is een flinke wandel/klauterpartij van 1,5 uur langs de zee over rotsen. Iedere keer als we even stoppen is het uitzicht anders en zo geweldig. Rotsen in de zee zorgen voor een spectaculaire branding. Theo gaat vooruit en het gaat me niet slecht af hem te volgen. Jolanda en Jan volgen wat later. Voor iemand met een verminderd dieptezicht gaat het haar goed af.

De waterval is mooi, maar er is niet veel water. De tocht door je dus niet voor de waterval, maar wel degelijk voor de tocht zelf.

We besluiten om terug te lopen via het bos. Een ervaren loper geeft ons die route als mogelijkheid. Op ongeveer en derde van de terugtocht is een trap naar het bos. Dat is wel even klimmen. Eerst een trap op aan het begin van het bos en daarna lekker stijl omhoog klimmen. Dat wordt spierpijn morgen.

Doordat we via de trap door het bos naar boven zijn gelopen komen we bij de main gate uit. Daar blijkt dat we nog zo'n vijf kilometer naar beneden naar de auto terug moeten lopen. Deze misrekening zorgt ervoor dat we veel te laat terugrijden. We komen veel later dan gepland terug in Knysna.
Gelukkig kan Hans met 'hun' Chinese restaurant regelen dat we nog laat mogen komen eten.

Bontebok

9-2-2015

Het ontbijt wordt geserveerd op het met groen overdekte terras. Lundi trakteert ons op gebakken of gescrambeld ei (nee, een gekookt ei doe ik niet!), gehaktballen, heerlijk zelfgebakken donkerbruin brood en verhalen over Zuid-Afrika.

Zij en haar man zijn geboren en getogen in Transkei. Het is helaas niet meer mogelijk om daar te leven vanwege de veranderde leefsituatie. Het is er voor blanken niet veilig meer. Daarom hebben ze een plot gekocht en daar hun eigen huis gebouwd. Sinds drie maanden staat hun guesthouse op booking.com. Van hen horen we over de problemen met de energievoorziening. Iedereen heeft tegenwoordig elektriciteit. Dat is geweldig, maar de regering heeft er niet voor gezorgd dat de capaciteit meegegroeid is met de gestegen vraag. Het gevolg is dat de stroom op ieder moment kan uitvallen. Zij hebben dan ook een eigen stroomvoorziening gemaakt door zonnecollectoren te plaatsen.

We genieten van de vogels in hun tuin en van het uitzicht. De uitchecktijd van 10 uur wordt niet scherp aangehouden. We vertrekken na een hartelijk afscheid. Ons eerste doel is het Bontebok nationaal game reserve. Doordat het zo gezellig was zijn we later op pad dan de bedoeling was. De bokken staan bij de ingang van het park onder een boom. Het is al erg warm. We zijn duidelijk laat. Door de warmte zijn er weinig dieren te zien. We wandelen en stuk. Daardoor zien we watervogels. Ze schrikken op bij het minste geluid. Dit levert een prachtige foto op. Aan het eind van het park zien we gelukkig nog een aantal bokken. Goede les: om dieren te zien moeten we vroeg op pad.

In Swellendam gaan we lunchen bij het restaurant 'Oppie stoepie'. We bestellen een tosti. We krijgen het geserveerd met patatjes?!?

We gaan op weg naar Hans en Doke. Op naar Knysna.

Naar Swellendam

8-2-2015

We verlaten Kaapstad. David brengt ons in zijn jeep naar het vliegveld waar we onze huurauto ophalen. Op naar Swellendam.

Nu valt mij de uitgestrektheid van het landschap op. Waar je ook kijkt, het is betrekkelijk vlak, groen en bruin. Ik voel me een soort verloren in deze onmetelijke ruimte.

Ons guesthouse blijkt buiten de kern te liggen. Er moet flink geklommen worden. Als de auto tot stilstand komt op het onverharde toegangspad en even iets naar achteren gereden wordt is het mis, We komen niet omhoog. Gelukkig biedt onze nieuwe gastheer snel hulp. Met zijn vierwieldrive heeft hij de auto snel weer op het juiste pad.
De ligging van het guesthouse is geweldig, onze gastheer en gastvrouw erg aardig. We worden getrakteerd op koffie en zelfgemaakte harde koek (biscuit). Deze moeten gedoopt worden in de koffie. Het is verbazend lekker. Jan krijgt het recept.

We wagen het erop om in het donker terug te rijden en gaan in Swellendam Zuid-Afrikaans eten. Bobotie (meneer Honig, uw Bobotie lijkt er niet op), Springbok en lamsragout. Heerlijk. Als we terug zijn is het donker en zien we een hele mooie sterrenhemel. Vervolgens genieten we van de snel opkomende maan. Tom, de Jack Russel, heeft zich op mijn schoot genesteld en zo zit ik nog een tijd op het terras te genieten.

Op verkenning in Kaapstad

5/2/15

We lopen naar beneden richting de zee. Eerst op zoek naar een supermarkt om water te kopen. We vinden direct ook een broodjeszaak. We lunchen lopend. Nu op weg naar het Waterfront. Dat moet de moeite waard zijn is ons verteld. We besluiten om te gaan lopen, zo zie je het meeste van een stad. Als we er bijna zijn komen we andere toeristen tegen die ons vertellen dat het leuk is om het laatste stukje met een bootje te doen. We zijn warm en hebben al een tijd gelopen, dus dat lijkt ons wel wat. We varen langs een rijk stuk en vragen ons af hoe iemand die zo'n mooi huis heeft gekocht het vindt dat er de hele dag toeristen langs varen.

Het waterfront is uitgebreid. Allerlei soorten boten zien we een alles met op de achtergrond de Tafelberg. Schitterend. We boeken de boot naar Robbeneiland voor de dag erna en genieten van een biertje bij een Belgische gelegenheid 't Anker. Een heerlijke eerste dag.

We lopen terug naar ons b&b Villa Bianca. We zijn moe van de reis en de warmte. Op weg naar huis komen we langs een Portugees restaurant. Door een medewerker van ons b&b wordt ons de erboven gezeten Griek aanbevolen. Marinka. Het is er gezellig en we eten heerlijk. Door de kaartleeskunst van Jan zijn we daarna snel thuis. We praten en drinken nog wat en gaan snel slapen.

Nog meer Kaapstad

7-2-2015

We beginnen bij de Compagnietuinen. Deze zijn aangelegd in de tijd van Jan van Riebeeck. Er was in die tijd onder andere een kruiden- en groentetuin voor de VOC. Kaapstad was een punt om verversingen in te slaan op weg naar de Oost. Nu zien we er bomen van buiten Zuid-Afrika, een kruidentuin en heel veel eekhoorns. 

We lopen naar George mall. En gezellige straat met kraampjes en muziek. Na een kop koffie gaan we naar Greenmarket Square. Er is een grote markt met Afrikaanse snuisterijen en kunst. We bezoeken ook de Panafrican market, een drie verdiepingen hoog gebouw met Afrikaanse kunst. Het doet mij denken aan een hele grote wereldwinkel, maar ik realiseer me dat dat wel wat oneerbiedig is.

Op zoek naar een postkantoor om een brief van iemand uit Nederland voor een vriendin in Zuid-Afrika te posten, kom ik in een somber donker gebouw. Het is en ongezellige, overdekte markt. Wat blijkt, er is een power cut. Dat gebeurt regelmatig en niemand weet hoe lang het duurt. Als ik wegloop gaan de lichten weer aan. Dat is een meevaller. Het duurt even voor alles weer werkt, maar dan lukt het toch om de brief te posten.

Als we weer terug zijn gaan de voetjes lekker in het zwembad.
We sluiten de dag af met een diner bij Carne in Kloofstreet. Een geweldig steakrestaurant waar we onze keuze maken aan de hand van een schaal waar het vlees op getoond wordt.

Een bezoek aan de township lukt helaas niet meer. Voor we weggaan lopen we nog een keer de stad in. We zijn nog niet in de islamitische wijk Bo Kaap geweest en daar willen we nog doorheen lopen. Het is een kleurrijke wijk. Het is zondag, dus er is niet open, waardoor het heel rustig is.

David brengt ons naar het vliegveld waar we onze huurauto gaan ophalen.