Gesprekken over Zuid-Afrika met onze gastheren en -vrouwen

We hebben een reis gemaakt door een klein stukje van een geweldig mooi land. Het is een land mooie natuur en hele vriendelijke mensen. Waar we ook komen, er is een groot verschil tussen de meeste blanken en gekleurde mensen. Het is een land waar de 1e en de 3e wereld vlak naast elkaar leven.  Wij hebben gehad dat we op weg naar een B&B bij een kruispunt naar rechts i.p.v. links reden. Het was vrijdag, betaaldag. Wij zagen veel zwarte Zuid-Afrikanen hangen voor een wat armoedige supermarkt. Toen we het kruispunt weer overstaken kwamen we langs mooie grote huizen
In een ander stadje met mooie witte huizen liepen we straat verder op weg naar ons hotel. Ook hier was het verschil enorm en dan heb ik het nog niet eens over de townships.

Op onze vragen bij verschillende gastvrouwen en -heren over hoe het nu precies zit met Zuid-Afrika na de apartheid gaat horen we overal en beetje hetzelfde verhaal. In veel delen van Zuid-Afrika was de apartheid al niet meer met de strikte rassenscheiding. Hierdoor was het verschil voor en na voor hen niet direct voelbaar. (Dit is zeker niet overal in Zuid-Afrika het geval geweest.)

Er zijn verschillende problemen. Een groot probleem is de houding van de meeste zwarte Zuid-Afrikanen. Zij zijn niet betrouwbaar in hun werk. Een werkgever weet van te voren niet of zijn werknemer zal komen en als hij komt, of hij dan op tijd komt. Wanneer ze geld gekregen hebben wordt dit vaak opgemaakt aan o.a. alcohol en drugs en pas als het geld op is verschijnen ze weer op hun werk. Ze zijn ook niet erg gemotiveerd in hun werk. Hierdoor nemen werkgevers liever mensen uit Zambia of Namibië in dienst. Deze mensen werken hard en zijn betrouwbaar, komen op tijd en zijn gemotiveerd en leergierig. Dit leidt weer tot problemen en vechtpartijen in de grote townships.

De regering zorgt niet goed voor het land. Wegen worden niet goed onderhouden, de energievoorziening is niet op orde. De regering geeft geld voor het hebben van kinderen. Hierdoor is het aantal kinderen dat geboren wordt heel groot. Het is een manier om aan geld te komen. Tienerzwangerschappen komen veel voor.
De townships zijn deels verbeterd. Er zijn veel stenen huisjes gebouwd en er is veelal elektriciteit. Dat is natuurlijk geweldig, maar de hoeveelheid energie die opgewekt wordt is niet uitgebreid. Er is dus stroom tekort. Dit is al jaren zo, maar het wordt steeds erger. Wij hebben in deze drie weken al meerdere power cuts meegemaakt. De stroom gaat er gewoon twee uur af. Wel gezellig om 's avonds met kaarsen te zitten, maar niet effectief voor bedrijven. De regering heeft het tegelijkertijd duur en lastig gemaakt om zonnecellen en generatoren aan te schaffen, omdat ze hier geld mee willen verdienen. De townships krijgen het allemaal gratis. Er is een omgekeerde apartheid. Ook op ander gebieden. Blanken komen niet in aanmerking voor banen, zwarten wel. In de Westkaap, waar het ANC niet aan de macht is, worden bepaalde dingen niet meer van overheidswege betaald, zoals de bijdrage aan scholen. Er is zoveel veel kritiek op de overheid en de president die zich in weelde baadt.

Er is nog een lange weg te gaan in Zuid-Afrika. Wij hebben alleen het verhaal van de kant van de blanken gehoord, maar dat verhaal geeft wel de zorgen weer die er bij hen spelen. Blanke jongeren die weg kunnen, gaan naar het buitenland, omdat er voor hen geen toekomst is.

Het is een heel verhaal geworden, een beetje een opsomming van wat we gehoord hebben en zeker niet compleet. Onze gastheren en gastvrouwen zijn allemaal bezorgd over de toekomst van hun land.
Ik realiseer me dat het allemaal horen zeggen is en ik heb er verder geen onderzoek naar gedaan, maar de sfeer baart wel zorgen. De mensen die we gesproken hebben uitten hun liefde voor dit mooie land en tegelijkertijd hun zorgen.

Sedgefield craft en food market en Gerickes Point

14/2/15

Ik merkte dat ik mijn verhaal over deze dag heb overgeslagen. Bij deze alsnog.

Vandaag gaan we op pad met Doke. vanmorgen gaan we naar de Sedgefield food and craftmarket. We brengen Doke naar een vriendin van haar. Zij is al vaak op de markt geweest. Het een grote markt met een food gedeelte. Op de rest van de markt is ook voedsel en daarnaast allerlei handwerk en lokale producten te vinden. Op de food market halen we een heerlijke vers gemaakte fruitdrank. We lopen over de markt, drinken koffie en ik koop zowaar een zonnehoed. Die gaat me vast goed van pas komen.

Na de markt halen we Doke op en gaan we naar Gerickes Point voor een mooie strandwandeling. We lopen bijna alleen op het strand. Aan de oceaankant zien we een mooie zee met rotsen waar het water opspat. Aan de landkant zien we hoe de duinen in laagjes opgebouwd zijn. Na een wandeling waar vooral Doke en Jolanda schelpen zoeken (ik doe een beetje mee en vindt zomaar een paar hele mooie) en we over enkele stenen moeten klimmen komen we bij een doorwaadbare plaats naar een grote rots. Door een doorgang in de lage rotsen komt de zee hier van twee kanten tegelijk. We zijn laat en we zien de vloed snel opkomen. We besluiten om eerder terug te gaan dan vooraf gepland, omdat het water snel stijgt op het punt waar we door de zee moeten lopen.Wat is het hier weer mooi!

Hierna rijden we richting Knysna. We stoppen bij Jaap se Baai. Hier liggen mosselbanken, maar de vloed gooit roet in het eten. Het water staat te hoog om naar deze mosselbanken te lopen. Op aanwijzing van Doke rijden we naar de andere kant van de lagune bij Knysna. Ook hier weer mooie vergezichten over de baai. In de wijk met luxe huizen lopen 'wilde' bokkies rond.

De avond sluiten we af bij het favoriete Chinese restaurant. Om kwart voor acht komen er kaarsen op tafel. Er is een power cut aangekondigd. tijdens de drie weken dat wij in Zuid-Afrika zijn geweest zijn er meerder power cuts geweest. De stroom gaat er gewoon van 20.00 - 22.00 af. Heel apart.
Na een heerlijke maaltijd gaan we naar huis. Nog één dag in Knysna.

Het regent. We besluiten rustig aan te doen. Als het s middags droog wordt gaan we naar een van de bossen bij Knysna. Langs de township rijden we het bos in. Het is gezellig druk zo op zondag in het township. mensen en dieren lopen er rond. In het bos is het rustig. We zetten onze auto neer en worden door een medewerker in een huisje waar je een kaartje kunt kopen om naar een dikke boom te mogen gaan doorverwezen naar een kantoor een kilometer verderop om een permit te kopen om in de bossen te mogen lopen. Achteraf blijkt dit een bijzondere verwijzing, omdat het kantoor in het weekend gesloten is... We zijn deze keer gezagsgetrouw. Geen wandeling dus, behalve het stuk van en naar het gesloten kantoor. Bijzonder.

Tomatensalade naar recept van Hans

Onze laatste avond blijven we thuis Hans en Doke. Er worden verschillende salades gemaakt met stukken lamsvlees. Theo, Jan en Doke doen hun best. Hierna brengen we nog wat tijd door met fotoboeken en verhalen uit het reislustige leven van Hans en Doke. Het is een heerlijke week geweest. Morgen gaan we weer op weg. We hebben genoten van de gastvrijheid en gezelligheid van onze gastvrouw en gastheer. 

Stellenbosch

24-2-2015

Vandaag staat in het teken van de wijnstreek. We gaan naar Stellenbosch. Stellenbosch is een erg leuk stadje. Er zijn veel cafés en leuke winkels. Er is ook opvallend veel kunst, zowel in galleries als gewoon op straat. We zien mooie koloniale huizen. Achter de panden liggen tuinen. Langs de straten lopen grote goten om water af te voeren. Het is in deze straten wel zaak om te kijken waar je loopt.


Als we koffie willen drinken bij een leuk terrasje blijkt dat daar niet mogelijk te zijn. In plaats daarvan biedt de vriendelijke medewerker ons een wijnproeverij aan. Om 11 uur 's morgens beginnen we na een glas heerlijke koele limonade aan de eerste wijnproeverij van die dag. We krijgen op een hele gezellige ontspannen manier witte wijnen te proeven. Het is een manier om mensen makkelijker een fles wijn te laten kiezen. Dat we niets kopen, omdat we bijna naar Nederland terug gaan is geen enkel probleem. Met drie proefglazen stoppen we. Zo vroeg op de dag met een brandende zon lijkt het ons een goed idee om het daar even bij te laten.

Op advies van onze Capitool reisgids lopen we via voormalige slavenhuisjes naar Oom Sammies se winkel. Een winkel met van alles en nog wat. Er zijn zowel 2e hands en nieuw spullen. Het is een winkel van Sinkel waar je werkelijk van alles kunt kopen. We zien etenswaar, souvenirs, 2e hands en kinderboeken waaronder deze kinderboeken met de zebra en de baviaan in de hoofdrol, maar ook lege kistjes scotch whisky en een buffelskop.

In het parkje eten we onze boterhammen, rekenen af met de parkeerwachter en gaan naar een 'sjieke' wijnproeverij bij Wijnhuis Spiers. 

Er heerst rust in het pand. Er hangt een geweldige lamp, gemaakt uit halve flessen die tegen elkaar aangeplakt zijn. We doen twee proeverijen met z'n vieren. Hierdoor

kunnen we meer verschillende wijnen proeven zonder dronken te worden. We zijn het helemaal eens over de lekkerste witte wijn een Chardonnay en kopen een fles om die avond als afscheid van Zuid-Afrika op te drinken. Het is een leuke ervaring, hoewel mijn voorkeur uitgaat naat ongedwongen en spontane proeverij van de ochtend. 

We rijden door het mooie wijngebied terug naar Somerset West. We halen onze zwemspullen op en gaan naar het mooie brede strand. De temperatuur is heerlijk, maar de wind is heel erg hard. We worden gezandstraald. Dat weerhoudt Jan, Theo en Jolanda er niet van om een duik in de Indische Oceaan te nemen. Terwijl alles, en dan bedoel ik alles, onder het zand zit gaan we naar de buitendouches in de duinen en spoelen zo goed mogelijk het zand af. We rijden door naar het restaurant dat zo ver mogelijk in zee ligt. We genieten van de zonsondergang en gaan naar ons laatste diner van deze vakantie. Bij het winkelcentrumpje ziet de stad er niet zo mooi uit. Er zit een groot gat in het plaveizel, het strand is hier niet zo mooi en breed en ziet er vies uit, de houten steiger is kapot. Het hek ervoor is dicht, wat kinderen en vissers er niet van weerhoudt om erop te gaan. Wat jammer. Helaas is het restaurant ook niet zo best. Het is met stip het slechtste diner van de hele reis. 

Terug in ons B&B pakken we onze koffers in en trekken de fles Chardonnay open. Er zijn nog pinda's en stukjes kaas. Een mooi besluit van deze vakantie.

Somerset West , de Kaap

23-2-2015

Somerset West is onze laatste verblijfplaats. Drie nachten bij b&b False Bay View. Francois verwelkomt ons. We hebben een hele verdieping met twee kamers en een gezamenlijke woonkamer met een geweldig uitzicht op de baai. We hebben nog twee hele dagen voor de boeg. We gaan na aankomst naar het strand. Even lekker uitwaaien. We rijden naar het strand. Het b&bHet strand is op de plaats waar wij erop gaan heel breed en mooi. Later komen we meer bij het stadje. Daar is het strand helaas vies en smal. Er loopt een grote pijp het water in. Jammer. Op de stoep is een groot gat in het plaveisel. Dit gat is duidelijk al wat ouder. De houten steiger boven de zee is onveilig en afgesloten, wat vissers en kinderen niet belet om er toch op te gaan. Het is allemaal vergane glorie.

De volgende ochtend gaan we op tijd op pad. We gaan vandaag de Kaap rond. Op weg naar Kaapstad rijden we langs de enorme townships. We rijden langs de kust. Op de tweebaansweg is het druk. De rit duurt langer dan we vooraf gedacht hadden. Tevreden zitten we met uitzicht op de haven aan de koffie. De ober weet ons te wijzen naar Scratch Patch. Een bedrijf waar Doke ons over verteld heeft. Het bedrijf polijst (half)edelstenen. De afgekeurde stenen worden in een grote bak gegooid. Je koopt een zakje en mag dan zoveel stenen uitzoeken als je wilt. Dit is een snoepjeswinkel voor een verzamelaar als Jolanda. De stenen kunnen straks bij de schelpen die ze in Zuid-Afrika verzameld heeft.


We rijden een stukje verder en komen bij Boulders Bay. We gaan hier naar toe voor kolonie van Afrikaanse pinguïns. Het is vreselijk toeristisch en door allemaal aangelegde plankieren lijkt het wel een dierentuin. Dit hadden we niet verwacht. Hun leefgebied is gelukkig wel gewoon natuur. Ze gaan in en uit het water en sommigen graven een gat in het zand. Voor het natuurpark hoef je hier niet naar toe te gaan, maar de pinguins zijn erg leuk.















We gaan naar Cape Point. Op de parkeerplaats worden de bavianen door medewerkers met stokken op afstand gehouden. We lopen omhoog naar de vuurtoren. Deze vuurtoren is eigenlijk te hoog gebouwd. Hierdoor staat de vuurtoren vaak in de wolken en is het licht niet zichtbaar. Later is er dan ook een vuurtoren verderop op een lager punt gezet. We lopen een pad richting deze tweede vuurtoren. Het waait zo hard dat Theo zijn bril moet vasthouden om te voorkomen dat hij van zijn neus waait. Weer beneden gekomen lopen we een pad richting Kaap de Goede Hoop. Dit is het zuidelijkste punt van Zuid-Afrika. Theo en Jan lopen een trap af naar Diaz Beach, een mooi wit strand. Jolanda en ik wachten boven. De mannen hebben het naar hun zin.

Jolanda heeft nog wat pinda's bij zich. Na één handje stoppen we de zak weer terug. Een minuutje later zit er ineens een baviaan achter haar op het pad. (Komt hij op de lucht van de pinda's af?) Hij snuffelt wat rond en daalt dan de trap af, knabbelt her en der wat op of tussen het Fijnbos. Totaal verwaaid lopen we terug naar de auto. Met de auto rijden we naar de Kaap de Goede Hoop.

We rijden langs de kust over een weg met mooie vergezichten naar Chapmans Peak waar we een mooi uitzicht hebben op Hout Bay. 

Terug in Somerset eten we op advies van onze gastheer en gastvrouw in een winkelcentrum bij het Italiaans restaurant Giovannis. Als je in de buurt bent, moet je hier zeker gaan eten. Heerlijk!

Port proeven, Ronnies Sex Shop, Montagu

We ontbijten in de mooie tuin van b&b Welgevonden onder een grote boom. Het b&b is ons aangeraden door Doke. Briëtte, onze gastvrouw komt na de maaltijd nog even bij ons zitten. We praten over Zuid-Afrika en de toekomst van het land. Daarna boeken we het b&b in Montagu en gaan we op pad.

Nadat we die ene aardige weg met mooie huisjes in Calitzdorp gezien hebben rijden we naar Portfarm De Krans. In de winkel doen we een proeverij. Eén proeverij met z'n vieren, het is nog zo vroeg! De wijnen zijn niet heel bijzonder, maar de Port smaakt prima, zelfs ik vind het lekker. We rekenen de gekochte flessen af die we als we weggaan in het afhaalpunt kunnen ophalen.

Dan gaan we naar buiten, de wijngaard in. We zien mensen met manden vol druiven van het soort Hanepoten. We lopen en stuk door de wijngaard en knippen druiven om mee te nemen. Na  een kop koffie onder de wijnranken gaan we weer verder. In de auto snoepen we in de auto van de heerlijke druiven.

We gaan op weg naar Montagu. Op advies van Briëtte rijden we de Sevenweekpas. Over een grindpad rijden we de pas in. Dat levert weer veel stof op. Wat is het mooi hier. 

Onderweg komen we veel planten tegen die mij doet denken aan Triffids. Jan, die het boek The day of the Triffids ook gelezen heeft begrijpt de vergelijking.


We rijden via de R62. Langs de weg ligt een bijzondere padstal, een van de winkeltjes die langs de lange rechte wegen staan en waar je even stopt voor een kop koffie. De bekendste is Ronnies Sex Shop. Deze shop is niet zo klein meer tegenwoordig. Nadat vrienden 'sex' tussen Ronnies en shop geschreven hadden kwamen er veel meer mensen. Het is een bijzondere plaats. Er is geen onbeschreven plek op de muren. In de bar hangen bh's en slipjes en Ronnie zelf zit in het souvenirwinkeltje. Hij laat zich gewillig fotograferen door Jolanda.

Montagu

20-2-2015 - 21-02-2015

Montagu is een lief dorp met gepleisterde huizen. Op weg naar ons nieuwe B&B, Kingna Lodge, rijden we de verkeerde kant in van de straat waar we moeten zijn. Dit deel van het stadje is duidelijk minder rijk.  Het is vrijdag en dat is betaaldag in Zuid-Afrika. Het is druk. De zwarte Afrikaners zitten op de stoep voor een supermarkt. We keren en als we de kruising gepasseerd zijn ziet het er direct mooier en vriendelijker uit. Wat een verschil en zo dicht bij elkaar. Het is al eerder opgevallen hoe die twee verschillende werelden vlakbij elkaar leven.

Op de hoek bij ons B&B staan bomen vol met vogels. Het lijkt een plaatje uit de film The Birds van Hitchcock. Het blijkt een klein vogelreservaat te zijn. De vogels vliegen af en aan. Onze gastvrouw vergelijkt het met Schiphol. We zien vooral Ibissen en kleine Witte Reigers. Het is een bijzonder gezicht.

Kingna Lodje is in een koloniaal pand met een verleden. Nelson Mandela en de Klerk hebben er overnacht. Jan en Jolanda slapen in de kamer waar Mandela geslapen heeft! Het huis staat vol met antiek en verzamelde spullen. 

De volgende dag lopen we door het stadje, bezoeken we de markt (met een geleende paraplu, want het miezert en ik heb geen jas bij me. We zijn tenslotte in Afrika!) en slagen Jolanda en ik voor de souvenirs voor de kinderen. Het wordt in de loop van de ochtend droog en we drinken koffie in een mooie tuin. De eigenaar geeft uitleg over een aantal planten in de tuin. Er hangt een geweldige Hertzhorn en bij de buren staat een Sausage Tree. Heel bijzonder.
Theo maakt deze ochtend niet mee. Hij ligt in bed. Wij denken dat hij geveld is door het dessert (een mega ijsje) van de vorige avond. 's Middags gaan we naar Robertsen en McGregor. Twee plaatsen in het wijngebied. Als we thuis komen gaat Theo terug naar bed. Jill komt met een gemberdrankje, 'boerenwijs', 'het is goed voor de maag'. Hij gaat niet mee eten, maar het gaat weer goed. Het blijft gelukkig bij één dagje ziek. 

Er zijn warmwaterbronnen in Montagu. Jan en ik besluiten om naar de bronnen te lopen. Het is een leuke route. We lopen door ander landschap dan tot nu toe. We zien hele andere planten en komen weer Dassies tegen op het pad. Als ze ons zien klimmen ze snel de rotsen op. Sommigen kijken van achter een rots naar ons. Dan komen we bij rotsen waar we niet langs kunnen. Hier eindigt de tocht. Het was een leuke wandeling, maar door het slecht onderhouden pad hebben we ons doel niet bereikt.

20-02-2015 / 21-02-2015
Na het ontbijt vertelt John op ons verzoek over de Boerenoorlog. We gaan naar de bibliotheek waar een deel van zijn verzameling aan de muren hangt en in de kasten staat. In een half uur vertelt hij enthousiast en met heel veel kennis over dit deel van de Zuid-Afrikaanse geschiedenis. Ik ben het boek Boerenoorlog van Martin Bossenbroek aan het lezen. Het is boeiend, maar af en toe mag het iets sneller van mij. De geschiedenisles van John maakt me weer nieuwsgieriger naar de rest van het boek.
Nog even wat foto's gemaakt terwijl we een voor een in de stoel zitten waar Nelson Mandela in gezeten heeft en dan gaan we weer op pad. Via Stellenbosch en Franshoeck rijden we naar Somerset West.

Van Graaff Reinet via de Swartbergpas naar Calitzdorp

18-02-2015

Het landschap is droog en redelijk eentonig. Een lange weg ligt als langs een liniaal getrokken voor ons. Aan weerzijden van de weg groene pollen in een uitgestrekt droog landschap. Zomaar ineens is er een uitspanning langs de kant van de weg. We stoppen en maken gebruik van het toilet. De uitspanning heeft een winkel erbij met creatieve maaksels. Veel ervan is bedrukt met godsdienstige spreuken. Ook hangen er overal bordjes met wijsheden. Aan de tafel drinken we koffie en eten we ons eigen meegenomen brood.

Her en der zien we windmolens. Deze pompen water op. Bij navraag blijkt dat het her vroeger een grote watervlakte geweest.

Er is wat overleg tussen de mannen. Wat blijkt, er is niet zo heel veel benzine meer. Benzinepompen zijn schaars. We rijden naar Klaarstroom, maar daar is geen benzinepomp. Met een snelheid van 80 km en zonder airco rijden we door naar De Rust door de Meiringhpoort waar de dichtstbijzijnde pomp is. We halen het gelukkig. We rijden weer terug door de Meiringhpoort, omdat we naar Prince Albert gaan. Nu zijn we in totaal vier keer door deze kloof gereden. Geen straf, want het is prachtig. Op de rots en langs de kant van de weg zien we bavianen.

De laatste pas die we rijden

voor Calitzdorp is de Swartbergpas. Alweer worden we getrakteerd op schitterende vergezichten en rotspartijen. Als we hoger komen is er behoorlijk koud, maar we kunnen we de auto bijna niet meer uit vanwege de harde wind. Jan doet toch zijn best om nog een mooi plaatje te schieten.

We zijn later dan we wilden. we komen in het donker aan in Calitzdorp. Dankzij de app Maps.me vinden we ons B&B toch makkelijk. We worden hartelijk ontvangen door onze nieuwe gastheer. Op onze vraag naar zijn wijngaard blijkt hij hier drie jaar geleden mee gestopt te zijn. Het was te bewerkelijk. Hij koopt nog wel druiven en maakt daarvan op  de ouderwetse manier (met de voeten in de ton druiven) wijn. Wij krijgen een flesje eigengemaakte wijn voor die avond van hem dat we na het diner in het dorp gezellig opdrinken. 

Rondleiding Drostdy hotel

19-02-2015

We beginnen de dag met een rondleiding door het Drostdy Hotel ons aangeboden door onze altijd aanwezige, super vriendelijke en enthousiaste receptionist Luyanda. Hij heeft zich opgewerkt binnen het hotelwezen door zeer toegewijd te zijn. Hij begeleidt ook stagiaires van de Toeristiese Hoer Skool in Graaff Reinet. Onze kamers zitten in huisjes die door het hotel zijn gekocht. Dit waren voorheen huisjes van werknemers van een landeigenaresse. Het oude hotel ging erg achteruit nadat de apartheid was afgeschaft. Gekleurde Afrikaners kwamen er niet logeren vanwege de manier waarop apartheid nog voelbaar was in het hotel. Hierdoor ging het steeds slechter tot het bijna failliet ging. Het is nu overgenomen door een Afrikaanse hotelketen, twee jaar verbouwd en afgelopen november weer opengegaan. Het is een hotel met een herenkamer, de cigarroom met sigaren en natuurlijk ook boekenkasten, een wijnkelder met wijnen van de eigenaar, natuurlijk een bar. Overal spreekt het verleden, schitterend. Daarnaast is er een expositieruimte en een winkel waar wijn verkocht wordt. De dag is nauwelijks begonnen. Wat even leuke start. We gaan ontbijten en dan weer op weg. Volgende stop is Calitzdorp.

Graaff Reinet, Valley of Desolation

17-02-2015 18-02-2015

Op weg naar Graaff Reinet is weinig te beleven. We stoppen in Kirkwood om water, brood, beleg en pinda's te kopen. In zo'n stadje lijkt niets te gebeuren (althans in die ene straat waar wij doorheen rijden). Voor we de Spar ontdekken lopen we een lokaal supermarktje in. Het ziet er een beetje triest uit. Wij vragen of ze bruin brood hebben, maar krijgen nauwelijks antwoord op de vraag. Er komt natuurlijk wel direct iemand aanlopen die op onze auto wil passen, zoals overal gebeurd, en Jan raakt een bedelaar niet kwijt.Aan de kant van de weg maken we onze boterhammen klaar en gaan er verder door het steeds droger wordende landschap.

We blijven twee dagen in Graaff Reinet in het Drostdy hotel. Ik hou van B&B's, maar twee dagen baden in luxe is ook niet verkeerd. We komen laat aan en zitten al snel in de achtertuin van een restaurant in de buurt aan een koud drankje. Dat we in de Grote Karoo zitten merken we aan de temperatuur. Het is nog heerlijk warm ook al is het is al na acht uur.

Graaff Reinet is een lief stadje met gepleisterde huizen. Ook hun township bestaat uit huisjes. Na het ontbijt lopen we door het stadje. We komen langs de bibliotheek. Er is beneden een bijeenkomst aan de gang, dus ik loop maar niet naar binnen. Ik heb nog tijd genoeg. We slapen hier twee nachten. De wandeling door het stadje is aardig. Altijd de beste manier om een gevoel bij de omgeving te krijgen. We zoeken het Boerenoorlog monument en komen onderweg monumenten tegen voor de hugenoten, 1e en 2e wereldoorlog en een betonnen gebouw waar het buskruit in opgeslagen werd, zodat het niet te dicht bij de stad zou zijn. Tegen die tijd ben ik oververhit. In een heerlijke tuin drinken we een kop koffie.

Jolanda en ik bezoeken het Reinet huis waar het lokale historische museum gevestigd is. Het is de voormalige pastorie uit 1812. Het is gebouwd op een typische Zuid-Afrikaanse manier. In een H-vorm. Eerst werd de ene poot gebouwd. Als er weer geld was de poot waardoor het gebouw en T-vorm kreeg en als er opnieuw uitgebreid kon worden kreeg het gebouw de H-vorm. Jolanda haalt haar hart op in de kamer met medische materialen. In het koetshuis staan ambulances en een lijkwagen. In de tuin staat de oudste druif van Zuid-Afrika. Het is een leuk museum.

Voor het eerst deze vakantie nemen we 's middags pauze. We gunnen onszelf tijd om bij het zwembad te gaan liggen en af en toe in het water af te koelen. Heerlijk!

Om 17.00 uur vertrekken we naar de Valley of Desolation. De zonsondergangen daar zijn heel mooi volgens de boekjes. Op weg naar de top hebben we schitterende vergezichten. We zien roofvogels die op jacht zijn en komen ineens een grote schildpad tegen. Bovengekomen lopen we een pad waar brand geweest is. Alle struiken zijn zwartgeblakerd. Er zijn punten met uitzicht op de grillige rotsformaties. Als de zon richting ondergaan gaat zoeken we een mooi plekje. Er is wat bewolking. Van kenners horen we dat er twee soorten mooie zonsondergangen zijn. Zonder wolken is er een bijzonder schouwspel van het zonlicht op de rotsen. Met wolken is de zonsondergang een geweldig kleurenspel. Zelfs de wolken kleuren rood. Wij hebben wolken. Niet heel veel, maar voldoende. Het is inderdaad een geweldig schouwspel. We hebben het geluk dat er een professionele fotograaf op de rots is. Iedere seconde wordt er een foto genomen. Na afloop blijkt hij de zonsondergang voor een lokale zender voor hondenvoer te maken. Hij beloofd ons een lichte versie van de opname te sturen. Een mooie herinnering.

Addo Elephant National Park

15-02-2015 / 16-02-2015

We slapen in het Addo Elephant National Park. 's avonds gaan we bij de drinkplaats kijken of we dieren zien. We komen niet verder dan twee ganzen die parmantig rondstappen. Na 10 minuten vinden Jolanda en Theo het wel mooi geweest. Na nog een half uur zonder enige beweging gaan Jan en ik terug naar de huisjes. Morgenochtend is het vroeg dag. Het was een heel rustig en stil half uur. 

Iets na 6 uur gaan we het park in. Ik ben heel benieuwd of en zo ja wat we gaan zien. Ik heb er niet zo heel veel vertrouwen in na gisterenavond. Al vrij snel zien we een Kudoe, hij staat rustig te grazen en verdwijnt dan weer tussen het groen. In onze gewone auto kunnen we niet over het groen heen kijken helaas.

Dan staat er midden op de weg een hyena. Dat is toch wel heel bijzonder. We zijn blij dat we zo vroeg op pad zijn gegaan zodat er geen andere auto's de  rust kunnen verstoren. Vlak na de hyena zien we een jakhals, die snel weer verdwijnt. En dan volgen er meer dieren. Zwijntjes, vogels, meer kudoes.

We moeten nog tanken en rijden terug naar de ingang van het park. Dan zien we een hele groep olifanten. Onze dag is nu al geslaagd. Een hele groep loopt op z'n dooie akkertje lang en over de weg. Plotseling stormt een jonge olifant al trompetterend met zijn oren wijd uit de bosjes. Hij stopt vlak voor hij onze auto aan de zijkant raakt. Jan reageert onmiddellijk en maakt een prachtige foto. Hierna gaat de groep naar een drinkplaats.

Als we na het tanken en een sanitaire stop verder gaan is het duidelijk drukker in het park. Er staan meerdere auto's stil om naar de olifanten te kijken. Op een soort parkeer-, uitkijkplaats stapt Theo de auto uit om de verrekijker te pakken die we heel dom in de kofferbak hebben laten liggen. Er komt onmiddellijk een medewerker naar ons toe dat dat absoluut niet mag en dat hij ons een boete van 800 rand moet geven. We bepleiten onze zaak en hij ziet het voor deze keer door de vingers pfff. Een echte Theo stunt ;). Het is wel heel fijn dat de verrekijker nu in de auto is.
Later op de dag zien we mensen die aan de weg werken die een middagdutje doen aan de zijkant van de weg...

Om 2 uur 's middags gaan we na acht uur in Addo gereden te hebben en veel dieren gezien te hebben verder. De volgende stop is Graaff Reinet.

Oudtshoorn, struisvogels, Alfredpas

12.2.15
Vandaag staat een dagtocht naar Oudtshoorn op het programma. Als we in Oudtshoorn zijn, zijn we toe aan koffie. Ons vaste recept: 3 americano en 1 cappuccino op het terrasje. De eigenaresse vertelt ons over programma's voor kinderen in Oudshoorn. Zij kunnen naar een soort opvang en er is dus geen noodzaak om te bedelen. Sterker nog, geld of iets anders geven zorgt ervoor dat ze niet naar de opvang gaan en dat is niet goed voor hen.

Daarna is het tijd voor struisvogels. We gaan eerst naar een adres dat Doke ons gegeven heeft. Het is een b&b, tevens struisvogelfarm en niet zo commercieel. Helaas, zij doen alleen 's morgens vroeg rondleidingen. Dus toch naar de buren voor een commerciële rondleiding. We krijgen een geoefende gids mee. Hij weet heel veel En heeft op iedere vraag antwoord, zelfs als het niet over struisvogels gaat, maar over bijvoorbeeld de eucalyptus bomen komt er snel een verhaaltje. We zien eieren, een broedmachine, kuikens die we mogen vasthouden. Dit wel pas nadat we onze handen ontsmet hebben i.v.m. gevaar voor ziektes. We voeren struisvogels en krijgen daarna de gelegenheid om op een struisvogel te zitten en zelfs om erop te rijden. De afsluiting is een struisvogelrace. Deze mag alleen gelopen worden als de temperatuur onder de 30 gr blijft. Het informatieve deel van de rondleiding vond ik heel leuk.

We willen door de Meiringhpoort rijden. De tijd is krap, maar anders wordt de reis van Graaff Reinet naar Calitzdorp zo lang. Het is de moeite waard. Als we terug zijn rijden we direct terug naar Knysna. We nemen de kortste weg. Doke waarschuwde dat het een gravelpad was, maar op de kaart is het een witte weg, dus Theo en Jan denken dat wel zal meevallen. Het is de weg over de Alfredpas en is inderdaad een gravelweg. Achteraf blijkt deze weg 63 kilometer gravel weg te zijn... Het valt dus niet mee! Het is een serieuze pas en het wordt snel donker. We bellen met Hans en Doke om te zeggen dat we later zijn, maar laten maar even in het midden waar we rijden. Ze zouden geen rustig moment meer hebben. We komen heelhuids, maar veel later thuis dan we willen.

Gelukkig kunnen we nog terecht bij het visrestaurant waar de reservering en paar keer verschoven is door Hans. Met een heerlijke vismaaltijd beëindigen we een lange, leuke, enerverende dag.

Knysna

9/2/15 - 10/2/15

's Avonds komen we in Knysna aan. We worden hartelijk ontvangen door onze buren uit Nieuwkoop, Hans en Doke. Door hun uitnodiging en verhalen zijn we nu in Zuid-Afrika. Hier blijven we een week slapen. Wat een mooi huis hebben zij. We krijgen een mooie kamer en zitten niet lang daarna met een wijntje en biertje op het terras. Zelfs hier in Zuid-Afrika gaat het over Nieuwkoop. Baggeraars hebben de waterleiding in Nieuwkoop doorgevaren. Wij worden, zoals beloofd, getrakteerd op nasi. Altijd makkelijk als je niet weet hoe laat je gasten komen. Lekker met een eitje erbij.

De volgende ochtend ontbijten we op het terras met een door Doke gemaakte fruitsalade en door Hans bereid ei (gebakken, scrambled of gekookt naar keuze) Knysna in. We rijden naar Waterfront, bekijken de winkeltjes en drinken er koffie. Jolanda scoort een zomerjurkje en we hebben even contact met het thuisfront via een Wi-Fi punt. Daarna gaan we naar Mainstreet en doen wat boodschappen. We komen langs de bibliotheek. Een bezoekje hieraan kan ik natuurlijk niet laten. Het is een behoorlijke bibliotheek waar goed gebruik van gemaakt wordt. Volgens goed Engels gebruik is het lidmaatschap gratis. 

 De volgende dag rijden we de Lagune rond en gaan naar The Heads, de Eastern Head om precies te zijn. We hebben een geweldig uitzicht op de in-/uitgang van de Lagune. We maken er de nodige mooie foto's. Op de terugweg spreken we een echtpaar uit Johannesburg. Nederlands en Afrikaans zijn door beide partijen goed te verstaan. Beneden wacht de koffie op ons. Na een zonnig begin van de dag gaat het zomaar spetteren. Ons uitzicht boven was nog met zon gelukkig. Dit punt is een aanrader voor iedereen. Wat is het hier mooi.

's Avonds staan de mannen in de keuken. Hans is opperkok. Theo en Jan helpen mee. Doke houdt het overzicht en doet natuurlijk ook het een en ander. Jolanda en ik hebben vrij en zitten met een wijntje op het terras. We krijgen en lekkere maaltijd met Heek, gebakken aardappelen met knoflook en sla met Doke's sausje.  We hebben weer een heerlijke dag gehad.